108 ORIGINES

taueris, quandoquidem hereditaria qua-
dam succeslione id in te deriuatum scire
debes. Sed ne multis te detineam, inui-
dtislime Cælar, hoc breuiter dixiaele sac sit,
vix vllum reperiritamin Germania, quam
Gallia coenobium, quod illorum muniaei-
centia non aeuerit velexcru@Qum vel orna-
tum. Huius itaque gentis in noaetramna=-
tionem præclara & immortalia beneaeicia
si per obliuionem premi patiamur, quis
ab ingraticudinis crimine nos absoluere
poterit. Dicere lolebat magnus vir Eu-
mencs, satius elle perire, quam ingratum
viuere: & nos proaeedo ingratitudinis. no-
ta non carebimus, si quod in priuatos
homines admittere neaeas putatur, in pa-
triam commiserimus. Accipe igicur iu-
cunda aeronte munus exiguum tuo: dedi-
catum nomini. Quod etiamlite dignum
minime (ciam, non ideo tamen a nobis
oaeaeerendum non aeuit: nam si ad materi-
am spedes, vix villa gaza, vix regum at-
que tyrannorum opes satisaeuerint: ree
enim magnus Aristoteles diaeaeiniuit amici»
tiamid cxposcere, quod quis præstare poss
sit, non quai pro dignitate sit. Et te qui-

CIT