DE REB.GALLICITS, 49
inetus omnium maximus illius animo altiûs
inſederat : neg; id iniurià, quum vel certo cer-
tius lit, ſolum Regem Galliæ (modo omnia
domi pacata habeat) i!las Hiſpano prouincias
à nanibus poſſe extorquere.Hæc ſun, quæil
lius animum miſerè pungunt, vnaque & Da-
cis Guiſi confilia nonnihil præcipirant. Hiſce
addè, quod in extremo etiam hodie metu ver-
fatur, ne Rex Nauarræ, quem natura illihoîté
conſtituit,ad regnum CGilliæ aliquando deue-
niat. Huicregnuim Hilpanus iniuiltè detinet,
cui ſi vngues 1ain præciſæ tandem forfan rena-
ſcantur, dubitandum non eft, quin ius fuum
repetat periculum etiam eft, ne hoc vno con-
tentus non fit.Hoc probè videt, ſe iam ſene, li-
beris adhuc quaſiimpuberibus, regno ſuo di-
ftra@o nec ſatis ſtabilito, vel minima quæque
poſſe poſt mortem ſuam, perturbationem in-
ducere: Quanto magis Nauarræ Regem, ſi în
Galliarum Regemaliquando euadat. Neque
vero hocilli preter ſpem elt,ita ein Lotharin-
gicuin fædus inſinuare, illis facultates & ſub-
ſidia ad motus côcitandos ſubminiſtrare,Gal-
liarum Regem interturbare, peſſundare Na-
uarræuim ; Vt ſcilicet, poſtquam regnum hoc
diuulſum prædæ & rapine vndiquaque expo-
netur, ip(e pro nimia (ua, qua præ reliquis va-
lebit , potentià, præftantiſsima illius parte
maximeque opima rapiendi rabiem expleat
ſuam. Quis illi iam de noftris rebus animus,
quæ confilia ſint,videmus. At verd yt es vlg;