CONVIVALES, 9
bere putat, tam varia, tain a communi
cognitione recedentia, & quæ labores
enixisſimos, continentisſima ſtudia, mul-
tijugam leCionem regquirunt, colligere
potuerit. Quis itaque nolîiræ #tati non
grätúlatur? quis inclitam Sueuorum na-
tionen, quis Auguſtanorum præcipue noh
mmaximi fecerit? qui eo decorantur viro,
quem vnutn vetuſtati obiicere quam ve-
risſime poſſumus. Taceo heic cius ex
induſtria humanitatem incredibilem, qua
& vocare vicro ipíe, nedum audentes re-
‘ciperein ſuatn amicitiam conſucuir, Mit-
to affabilem illius comitatem, munificent=-
tisſimam liberaliratem, qua ædes habet,
non affeÎata elegantia conipicuas, ſed
heroica dignitate veneratiles, quæque
Velut Cimonis poſlcſſiones quondam pe-
regrinis pateſcunt. Alias virtues præter-
€o plurimas, quæ vel ſingulæ ſingulos
efficiunt claros, iINCoNRADO coagtnina=-
tim ſplendentes. Eas inquam tainerſi
Proprio expetimento didici , vidi, nouï,
‘mitco tamen, quando epiſtolaris breuitas
‘tam diffuſa non batieur, ac latius eſt, de
Magnis viris ſilere, quam modica dicere.
| A2 Tu