108 ORIGINES

taueris, quandoquidem hereditaria qua-
dam ſucceslione id in te deriuatum ſcire
debes. Sed ne multis te detineam, inui-
dtiſlime Cælar, hoc breuiter dixifle ſac ſit,
vix vllum reperiritamin Germania, quam
Gallia cœnobium, quod illorum munifi-
centia non fuerit velexcru@Qum vel orna-
tum. Huius itaque gentis in noftramna=-
tionem præclara & immortalia beneficia
ſi per obliuionem premi patiamur, quis
ab ingraticudinis crimine nos abſoluere
poterit. Dicere lolebat magnus vir Eu-
mencs, ſatius elle perire, quam ingratum
viuere: & nos profedo ingratitudinis. no-
ta non carebimus, ſi quod in priuatos
homines admittere nefas putatur, in pa-
triam commiſerimus. Accipe igicur iu-
cunda fronte munus exiguum tuo: dedi-
catum nomini. Quod etiamlite dignum
minime (ciam, non ideo tamen a nobis
offerendum non fuit: nam ſi ad materi-
am ſpedes, vix villa gaza, vix regum at-
que tyrannorum opes ſatisfuerint: ree
enim magnus Ariſtoteles diffiniuit amici»
tiamid cxpoſcere, quod quis præſtare poss
ſit, non quai pro dignitate ſit. Et te qui-

CIT