14 DISCVRSVS

eos tamen minimè seiungit. Qui tamen eò nũ-
quam perduci possunt, vt suis suffragiis Lo-
tharingi aut Guisij Borboniis anteferantur:
quin in illa contentione Regi Nauarreno se-
niori & preximiori potiora semper deferent,
tanquam eâdem stirpe & familia oriundo. Hi
magna potentia & numerosâ in Galliis gau-
dent clientela. Nam post Nauarrae regem ad
vnum velalterum eorum sceptrum & solium
proximitatis & praerogatiuae iure deuoluere-
tur. Hoc illud est, quod adhuc Dacis Guisij
consilia & decreta plurimùm interturbare so-
leat. In his tam cõfusis, & tamen quodammo-
do diuisis partium distinctionibus, quibus, vt
antea dixi, certam quandam rationem pręscri-
ptamque normam dedisse videtis, qui horum
confoederatorum sua sibi consilia à caeteris di-
uersa, animorumque inductiones sibi sigilla-
tim proponũt: Dux Guisius cum suis asseclis:
quicunque huic foederi inseruntur, nec alium,
uãàm illum, superiorem agnoscunt, ad hanç
bta metam collimant, ipsum imperium vel
omnino, vel maxima ex parte oecupare. Pru-
dentia haec innata est, quam defunctus Lotha-
ringiae Cardinalis, huius Patruus, haereditarid
iure suis posteris confirmauit. Hic Princeps,
nostri imperij sola calamitas, & Patrem & Pa-
truum hahuit, vtrum que planè virum. Pullu-
lantibus igitur iam intestinis nostris dissidiis,
regnante Carolo inter Catholicos & Euange-
licos, cùm viderent, piae memoriae, Principem
Condaeum