132 Ixfit. Canon. Lib. I.
venientibus admitti possint renuntiationes
Purae, & absolutae ab Episcopis.

8 Quod si ex auctoritate legitima con-
tingat fieri aliquam ejusmodi renuntiatio⸗
nem in favorem alterius, & non aliter, de-
bet Superior illam admittens conferte be-
neficium ei, in cujus favorem fuerit resi-
gnatum supposito quod sit idoneus juxta
Sacros Canones, ut tradit Rebuff. Loco cit.
n. ꝗ. Resignatum enim fuit sub ea conditio-
ne, adeoque ea conditione non adimpleta,
non censetur facta resignatio: quia actus con-
ditionalis effectum non habet nisi condi-
tio, sub qua factus est adimpleatur, ex 1.
cedere diem 213. ff. de verb. Aenif. & Ieg.
sub conditione 16. ff. de conditione indebit“.

ꝰExcipi tamen debet casus, in quo resi-
gnator infra 20. dies post factam resignatio-
nem moriatur: tunc enim resignatio caret
omni valore, & beneficium censetur vacare
per obitum, ex reg. 19. Cancellarigę Apostolicae:
ad vitandas scilicet fraudes, & ne disponatur
de beneficiis per modum ustimae voluntatis,
sicut disponitur de bonis patrimonialibus.

10 Quaestionis est, utrum ille, qui Benefi-
cium resignat in favorem alterius, teneatur
assumere digniorem, an satis sit affumere di-
gnum? Sed de hac re videri potest Gabr. Vasq.
0pluse. de beneficiiss c. 2. S. 3. dub. 7. Aror. P. 2.
lib. G. c. 15. JG. 10. Castrop. tr. 13. d4e benaef. Eccl.
disp. 2. pun. II. 2. 11. aliique ab ipsis citati.

II Hactenus dicta de resignationis validita-
te procedunt, supposito quod aliunde particu-
laris aliqua circumstantia beneficiiresignatio-
nem non impediat, cujus generis circumstan-
tia inter reliquas una est, si agatur de benefi-

C‚02