406 ORIGINES

taueris, quandoquidem hereditaria qua-
dam successione id in te deriuatum scire
debes. Sed ne multis te detineam, inui-
ctissime Caesar, hoc breuiter dixisse sat sit,
vix vllum reperiri tam in Germania, quam
Gallia coenobium, quod illorum munifi-
centia non fuerit vel extructum vel orna-
tum. Huius itaque gentis in nostram na-
tionem praeclara & immortalia beneficia
si per obliuionem premi patiamur, quis
ab ingratitudinis crimine nos absoluere
poterit. Dicere solebat magnus vir Eu-
menes, satius esse perire, quam ingratum
viuere: & nos profecto ingtatitudinis no-
ta non carebimus, si quod in priuatos
homines admittere nefas putatur, in pa-
triam commiserimus. Accipe igitur iu-
cunda fronte munus exiguum tuo dedi-
catum nomini. Quod etiamsi te dignum
minime sciam, non ideo tamen a nobis
offerendum non fuit: nam si ad materi-
am spectes, vix vlla gaza, vix regum at-
que tyrannorum opes satisfuerint: recte
enim magnus Aristoteles diffiniuit amici-
tiam id aposcere, quod quis praestare pos-

sit, non quod pro dignitate sit. Et te qui-
dem