8 LVCc IE OSIANVDRI

omnibus Religionis controuersijs audacissime, & quidem
magno Philosophico supercilio, quasi è tripode, sententias
pronuncient. Quin etiam sacras literas explicandas susci⸗
piunt, existimantes, opinor, res Theologicas tractare, non

plus habere difficultatis, quam si quis Metamorphosin Oui-

dij, aut Dialogum aliquem Luciani interpretandum sibi su⸗
mat. Hi, posteaquam stolida sua Iudicia à Theologis synce⸗
ris & veritatis coelestis vere studiosis non approbari sed rideri
animaduertunt, sesquipedalibus verbis & phalerata oratio⸗
ne in Theologorum pertinaciam, inuidiam, superbiama &
ambitionem declamitant, vel potius debacchantur: & coeaelum
ruiturum minantur, nisi Fheologi per Magistratum compe-⸗

scantur & cogantur, vt nigrum album, & album nigrum di-

ᷣäwwwCCCCC⁴ACACCCCEREEEEEEEE

ASE/“V

cant. Sed boni & cordati viri, vbi rem diligentius considera:

uerint, eiusmodi Iudicijs peruersis nihil prorsus mouentur.
Ad rem propius accedamus. Ostendam tibi, Sturmi, dis-
sensionem in negocio Coenqae, esse, non de verbis, sed de rebus
ipsis, & quidem ijs grauissimis. Constat inter vtranque par⸗
tem, in Coena Domini non esse fingendam Capernaiticam
carnis Christi manducationem: qua fiat, vt corpus Christi
dentibus laceremus, sicut canes olim impiam Reginam Iea-
belem dilaniabant atque deuorabant: & sicut canes impij Re⸗
gis Achabi sanguinẽ lambebant. Et nostri hactenus sexcen⸗

ties , tum sermonibus tum scriptis, luculentertestati sunt, se

non credere aut asserere in Coena Domini eiusmodi carnis
Christi manducationem, qualem impij Capernaitae somnia⸗

bant. Constat etiam inter vtrosque, esse aliquam spiritualem
manducationem, nimirum illam, quae est solius Fidei: qua

credimus, Christum pro nobis passum & mortuum: qua

etiam fide iustificamur & viuificamur: de qua manducatione

Christus in Euangelio Ioannis sexto capite agit: & perspicue

ihi significat, manducare ipsius carnem, & bibere ipsius san-

guinem

V

́EI˖rn?

P

LE
-‚

„ e

2

—. . 0.

,‚ D Ds

2——.