4 4.246,

30 LVCAE OSTANDRI

Qualis est, Sturmi. ⁊elus tuus in Religionis negocio: Non
iam dicam, quam seruiliter Pontificijs (in publicis tuis scriptis)
adulari soleas: quid. n. istud ad me? Sed hoc miror, quod, cum

NOSTER videri velis, interim in tuo illo senili sermone, & vo⸗

ce septuagenaria (vt iactas) Ornatissimo &- doctissimo viro,

0 EE. Pappo, toties obijcias, quasi in publica Disputatione cui⸗

am Esauitae(Iesuitae volebãdicere) non potuerit respondere?
Sic.scilicet, Sturmi, Religionem nostrã et Augustanã Confes⸗
sionem sarctã tectamq́; cupis, vt Confessorem & Professorem

syncerae doctrinae, D. D. Pappũ, tuum collegã, virum optimũ,

Papistis, & quidem lesuitis ¶uantũ in te est) comedendum &
deridendũ prębeas. Hoccine est humanũ factum aut incoeptũ⸗
Hoccine officium est patris? Rectoris: Dictatoris? & quidem
quadragenarijt?᷑ vt, quem te authoritate tua tueri oporte bat: eũ
tu hostibus conculcandũ obijcias: Deniq́, ita in hac tota con⸗
trouersia agis, Sturmi, vt quamuis Cinglianorũ partes studio⸗
sissime foueas tamen euentũ huius Controuersiae, quasi seces⸗
sione quadã, expectes: vt te ad eam partem, quae victoriã obti⸗
neat, applicare possis. In quo autem numero olim tales habiti
sint, tibi, homini literatissimo, non est ignotũ. Vis, vt paucis ti⸗
bi, quid sentiam, dicam? VESPERTILIO B S, STVRMI.

Veritus etiam es, Sturmi, ne post tua funera nemos- ciret,
quàm sapiens fueris, dum in terris degeres. Itaq; legationũ tua⸗
rum aliquoties facis mentionem. Miror autẽ, quid tibi in men⸗
tem venerit, quod Principum quorũdam scripta atq; rescripta,
ad negocium Concordiae pertinentia, summarieè recitare, & ty⸗
pis euulgare tibi placuerit: quae illi procul dubiò suis homini⸗
bus sub fide silentij communicaàrunt: an tibi eam ob cãausam
gratias acturi sint, tu videris. Illud magis miror, qubd nimium
credulus es:ita quidem, vbex aliorum relatione, in rebus ma⸗

kag · o4. Snisea scribas, quae nõ sunt vera. Affirmas, Neoburgenses re⸗

cusasse subscriptionem Formulae Concordiae. Affers etiam in
medium