2 IAc. GVTHER. DE VET. IVR.

ius saeculi labes, & macula, vt non solùm virtuti in-
uidere, verùm illam maledictis proscindere, tempe-
rantię, prudentiaeque, specimen esse videatur. Nec re-
cti portò ad ingenium bonum putantur ij, qui aliis
iniustè dicere compescunt. Verè monebat Petrus Pi-
thoeus olim: Scribe, praesto iniuria est. Ab hinc enim
septẽnium, nundinis omnibus, referti libellis catalo-
gi proponuñtut, quorum paginae, completae scurrili-
bus conuitijs vtrãque inuidiae & imprudentiae pagi-
nam faciunt. Quod improbumpenè ac furiosum
factum, pauentium literarum nobis distractionem,
dissidium, vastitiem, exitiümque praenuntiat. Nam
immanis illa, & barbara scribendi ratio, summa nunc
est eloquentia, sapientia summa, summa, quae maxi-
mè laeditur, commẽdatio pietatis. Quasi verò pii, si-
ne scelere, scriprores illi esse non possint: aut possint
turpi & noua facundia, ne dicam ignauia, doctri-
vam, eruditionemque omnem evertere arque dele-
re. Nempe haec odia, huc redeunt denique, vt literae
omnes, ludibrio tandem habeantur. Aliorum quo-
rumdam iniquitas, non tam pertimescenda fuit
mihi, quàm fugienda: qui me ad forum reuocabunt,
& hoc genus seribendi, negabunt esse hominis in illo
oecupati, Nauci Hercle vᷣerd in foro, & in literis ita
verlantur] vt in vtrisque toti esse videantur. Quare
plaerisque onnibus fraudi fsit, qui se suaque omnia
fortunae commiserant, libros suos editionis honore
vulgasse. Ita viuitur,vt qui literas meliores leuiter at-
tigerunt, omnibus qui attentiores sunt adtem, quàm
lat est, sapere magis, & magis consulti, foxensis ipsius