CAP. X De Jure Advocatiae. 941

Altera ipsorum Principum imprudentia aut su-
perstitiosa pietas, quĩ suorum jurium & virtutis
majorum ignari sibi persuaderi passi sunt, Eecle-
siae Advocatiam tuitionem & propagationem
universalis Ecclesiae seu religionis Christianae
esse: quo impetu tot in Orientem expeditiones
üeincem auspiciis susceptae: tot regna occu-
pata & mox amilla. O fraudes humanae, & sub-
tile dominationis ingeniuml Haec arma fuerunt.
quibus majestas imperatoria exarmata: Hi la-
quei quibus capta est: hoc amuletum, quo sopo-
rata longinquarum rerum curà domestica ne-
glexit & contemptam auctoritatem. Nam ut
quisq; Imperatorum spem de se aut opinionem
excitavit antiquae virtutis, propediem in exter-
nam militiam relegatus est, ut gravi & inexplica-
bili bello frangeret primos illos spiritus, qui, ne
cum damno Komanae Curiae erumperent, me-
tuebantur. Si qui non paruere Pontificumim-
periis, dilata executione, quasi desertores fidei
Vel transfugas, qui oflicio suo minus digne fun-
erentur, horribile & properum fulmen afflavit.
ic Advocatiae illud jus legitimo & adstricto usu
uondam utile & honestum Imperatoribus, ne-
Keie qua incuria vel dominandi lubidine in ma-
ximam pestem eorum majestatis desiit, ut suis
armis, sed extortis ab hoste atque in se conversis
ipli debellarentur. Neque est de nihilo quere-
Ia Lupoldi à Babenberg, Advocatiam Komanae
Eoclesiae absque annexo emolumento nunc tan-
tum onus defensionis, nec aliud habere: cum
olim praecipuum ejus & metuendum robur in
Poteltate consisteret ordinandi Ecclesiae disei-
plinam