4² OBSERVATIO V. Cap. xVII. Lib. I.

—2 — —

Alü dieunt, quod si mater adultera propria
habeat Bona, tum ex iis faciendam restitutio-
nem: quod si verò ea non habeat, tum matrem
in articulo mortis adulterium marito aperire
debere.

Covarruvias celebris Hispanus, quem alias
Grotius non infrequenter sequitur, docet, ta-
lem matrem, quae nec habet bona propria,
unde restituat veris haerecdlibus nec ei credit fi-
lius, debere illos secreto vocare & dicere:
jam nostis me morti appropinquare, &/ silii
mei, unus vestrum natus est ex adulterio &
ideo bona mei matiti detinet indebite ego
vero priusquam ex hac vita migrem, ne moriar
in hoc Peccato, eum vobis nuncupare intendo,
nisi vos invicem remiseritis omne jus, quod ha-
bet alter advetsus alterum non potestis salva-
ri. Unde putat hac sola via & conventione,
cum unus quis que de se dubitare incipiet, re-
mittendo sibi invicem jus, spurium nihil reti-
nere alieni.

Greegorius Sayrus Anglus non male, si de-
mas pontificias quasdaimm hypotheses, rem per
certa puncta discutit. Primum est, quando
adultera habet aliqua bona propria libera, seu
Paraphernalia, hoc est, ut vox ipsa sonat, bo⸗
na, quae ultra dotem pro onere mattimonil —5
bet, e jure dot. l. „i ego Ggᷣ. dotis qualia
iam sunt legata & successiones haereditariae

& alia donata, quae obveniunt ultra —
iunt u —