De Justitia C. Jures. 138
OSperpetua voluntas, more Stoicorum: 31.
quos Jurisconsulti, olim ab illis ferè eru-
diti, in multis imitantur, at indicat bom-
Pomius iml. 2. H. ab his profłcti. Ff. de orig.
Jur. C:notat hic Ciphianius. His autem
Stoicis virtus constantia, vitium incon-
stantia definiri solet, c/se Tullio lib. ii de
legib. quo libro Stoicos sequitur, & sic
scribit: Constans G& perpetua ratio vitae,
Juae est virtue itemq; inconstantia, quod
CIů vitium, sua naturã probatur.
Necobstat, quòd justitia non verè & 32.
ritè definiatur perpetua & constans sive
immutabilis voluntas: cùm nemo ho-
minum, propter lubricos affectus, aba-
nimo ita sit comparatus, ut constanter
ac perpetuò suum cuique jus tribuere
velit. arg. Novell. y. c. 2. ubi dicitur, ni-
hil in hominibus stabile esse.Cproverb.
C. 24. Versoio. ubi habetur, justum se-
pties in dic cadere. Nam ustitia hic de-
finitur prout est in abstracto, non in cõ-
creto: hoc est, quatenus justitia absolu-
tè & per se in perfecta specie considera-
turʒ non quatenus homini peculiariter
inhaeret & inest. Absolutè siquidem-
5 con-