112 LITERAE DvérIs GVÍSsSII

multorum testimonio affirmare possum. Mo-
dus lile, quèmin vi repelienda adhibu!, Maie-
stati Tuae satis testari potest, nihil fa@um esle,
autaliudà metétatum, quám quod obedien-
tem & fidelem ministram decet. Labor meus
& induftria, quam in continenda & compe-
scenda Plebe posui,quae affeéctibus plerumque
in eiusmodi motibus preter modumindaulget,
omnes calumnias refellit,quibus haétenus ac-
cusatus fui, me nempe solere Maießstatis Tuae
Vrbem Patifiensemad rebellionem & tumul-
tus cócirtare. Sollicitudo illa, quà eorum etiam
salurem, quos tantis calaumnüs me apud Ma-
iestaté Tuam detulisse, 8 inimicos meos côtra
me cócitasîe sciebam, prosecutus sum, satis te-
statú’relinquit, me nunguam de minittris tuis
aut Officiariis (vtfals0 mihi impingirur) vliA
rationelaedédis autoppugnádis cogitâíle. Me
praeterea nibil tam exborruisse & declinâsse
semnper,quám gratii excidere Tuae Maiestatis,
inde colligi potest, quod Heluetios milites cÜ
Tribunis lais incolumes è furentisPonuli ma-
nibus eripui 8 tutos dimifi. Càm igitur Maie-
fas Tua de his omnibus & fingulis fatis edo-
ta iamfit, vt non dubito, hoc à multis fi dis 8
publicae pacis amantibus Tuae Maieftatis inmi
nistris, huius rei testibus locupletibus, factum
elle, certo statuo, Maiestatem Tuam hincme-
#idiano solè clariùs videre posse,me nunquam
cogitando cócepille id, quod ab inimicis meis,
ad odium in me Tuae Maiestatis inflamman-

; dun,