De_JúRE: Ni uRrRAe. 49

dum in, bonitate sua confirmatus fuillet_-5
aburi perinde,silsac- uti Verbo: Non
erabis quinonpoflet-peceare; fed qyi pol
set rófiPtccare. * Qyó ipsointer dignita
tés Imaginis diVihae difcrebat haec ab im
thortalitate, impaslibilitate ac trangyvillita-
te.conscientiae y qvae fichomini integro in“
erarit, uus pro arbitrio fuó-( immediate)
abuti non possêr.

CTAS EXHaC éausa Deus ipse Procopla-
stos inf Rarinte&fitatis praecepto négativó
gg) a péeccatd retrabebat (De lienonds
tumedas Gen. 11, i7. Minc atbórilla pro
priò gvasi nomitdevetita dicitur, *Aliave-
“fSpeécata ij qvae os ad ágendutaadversus
hhri&lepein dispoteté; comitati, juvare»
poterarnit „Cum omninò -cómmitterepo+-
tuériñit 7 (‘qyemadmödumañté comestio®
nem fruQus vetiti) peccarúnt infidelitate »
inòóbediéñri4} superbià,)- Deus dubio pró-
icul- eós praeceptis juris naturalis verant
Bis nodû destitüit, |

ggg) Pulendarf. iù prafat, Libli dé Ofic. sripevs

fluniñ pütat, ur exprefse pracepta nega
FVa santiantur (eo lati," in.980 nulli
pravacnptdines ad taliaipattanda pret’
| ‘pellunts Sed exemplo bujus legis dis
vinae pofrivae discimus » sufficere ad illá
“Núócienda libertaten contrazictatis,agenA
di bona perindeacmála 5 etsi ad licita
Ja dgtur inclinatio«
$. 4]: