Cap. XI. De pauperie a cane fata, 39 guadr. paper, fee. ác, Thonas in T raétat, alleg. Cap. AIL, i. ¿2, fègg. (3) lì herus /zizit canis ferocitatem et mordacitatem , aut id omisit , quod ad euitandum périculum facere potuisslert, id bid. n, 3. segg. concurrit etiam hoc casu atio ad poenain criminalem extraordinatiam secundum Cox- flitut, Criminal. Caroli VP, Artic. 136. Adde o:nnino Stepban, ad d. Artic, 136, vbi adducit Autores, qui domino poenam capitalem dititang , si ho- mo in tali casu sitenecatus, Ts $. 6. Supersunt adhuc nonnulli casus, vbi hervs canis ad darnnum re- sarciendum plane non tenetur, (1) Cessat «Zio siguadr, etc. si culpa tertii damnum datum sig atunc enim contra tertiun istum datur aio L. Aqguiliae, qua de re iam iz capite preced., Ç. 3, Praeiudicium ex abnio habuimus (2) fi propria culpa quis damnum Aaccipiat, L, Hec aëtio 2. 9, 1. fi qua- árup. Carpz. Prax, Criminal, quei, CXXKA1.n, 26. Hinc is, qui y, gr, canem irritat , et sic ab ipso laeditur , Hon potest! ‘agere ad dz- muium refarciendum. Nam quod quis ex culpa / sga ‘daninum fsen- tit, non intelligitur damnum sentire, L. Quod gris 103, x. de R, j (3) Si canis ¡ante licem contestatam mortuus sit per L, 1. $, Plane 13. D, Si quadrupés etc, nisi tamen reus fierit in mora accipiendi iudicii L. E- leétio vero. 26. Se Si is quem, 4. rm, de noxal, a, aut dolo ipsius, perierict, arg. L. fi bona fide 12, et Li Quotiens, 2,1, Pr.eod. aut culpa , arg. L.Siculpa. 6z.er L. Qui petitorió. 36. Se I. D. de R, PF, lata velleui; non tamen si le- Uisfima , lecundum Thomam de Noxia Animal. Cap. XII. n. 9. segg. (4) Ju- re Saxonico si-pecadem, quae pignorari seu capineguir, canibus expel- lam, nion obligatus slum ad damnum resarciendum , licet canes DECU=- dam vulnerauerint, autillam plane occiderint, secundum Landr. iL. 1, rt. 40. verb. Frebet aber ein Mann seiner Nachbarn Korn ab/oderiandere ihre Saat mit Schwelnen/0der mit (Zänjen / die man nicht pfänden mag / he6t man sie dann mit Hunden/und beissen sie die Hunde zu tode’ ¡oder ver» wunden sie / man bieidt esohne APÎndel und Schaden, Sed num requis racur, Vtcancs in iplo agro momordcrint „, ea de re vid. Thomae jale, Tract. KAFI. $. 8, segg. 5-7.