DE REB.GALLICIS. 4s

inetus omnium maximus illius animo altiùs
insedérat ¿néqs id iniurià, quuin vel certo cer-
tius aeit, solum Regem Galliæ (modo omnia
domi pacata habeat) i!las Hispano prouincias
à manibaus posse extorquere.Hæc sunt, quæ il.
liusanimum miserè pungunt, vnaque & Da-
cis Guisij consilià nonnihil præcipirant, Hisce
addè, quod in extreino etiám hodie metu ver-
satur, nè Rex Nauarræ, quem natura illihosté
constituit,ad regnum Galliæ aliquando deue-
niat. Huicregnuin Hispanus iniuaetè detinet,
cui aei vnigues 1am præcisæ tandem aeoraean rena-
scantur; dubitandum non eaet, quinius suum
repetat pericülam etiam ést, né hoc vno con-
tentus hon lit.Hoc prob videt, se iam sene,
beris adhuc quasi iimpuberibus, regno suo di-
strato nec satis stabilito, vel minima quæque
póôsse postmortem suam, perturbatioriem in-
ducere: Quanto magis Nauarræ Regem , si în
Galliarum Regem aliquando euadat. Neque
vero hocilli preter spem eaet,ita sin Lotharin-
gicum aeoedus insinuare, illis aeacultates 8 sub-
sidia ad motus côcitandossubministrare,Gal-
liarum Regem interturbare, pessundare Na-
uarræum : Vt scilicet, postquam regnum hoc
diuulsam prædæ & rapine vndiquaque expo-
netur, ipaee pro nimia sua, qua præ reliquis va-
lebit , potentià, præaetantissima illius parte
maximeque opima rapiendi rabiem expleart
suam. Quisülli iam de noaestris rebus animus,
quæ conaeilia sint,videmus. At vero, vt eô vsg;