132 “Tnaeiit. Caños. Lib. 7.
venientibus admitti possint renuntiationes
puræ , & abaeolutæ ab Episcopis.

8 Quod si ex au@oritate legitima con-
tingat aeieri aliquam ejusmodi- renuntiatio-
nem in aeavorem alterius, & non alitér, de-
bet Superior illam admittens conaeerre be-
neaeicium i, in cujuos aeavorem aeuerit resi-
gnatum ; aeupposito quod sit idoneus juxta
Sacros Cánones, ut tradit Rebuaeae. /oco cit.
#4. 4. Resignatum enim aeuit sub ea conditio-
ne, adzoque ea conditione non adimpleta »
non censetur aeata resignatio : quia aus con-
ditioñalis eaeetum non habet » nisl condi
tio, sub qua aea@us est adimpteatur, ex /.
cedere diem 213. aeae. de verb. aeignmae. leg.
sub conditione 16. ffff. de conditione indebitz .

9 Excipi tamen debet casus, in quo reaei-
gnator inaera 20. dies post aeaQam resignatio-
nem moriatur: tunc enim resignatio caret
omni valore, & beneaeicium cenaesetur vacare
pér obitum, ex vés. 19. Cancellavie Apoaetolicæ :
ad vitandas scilicet aeraudes, & ne disponatur
de beneaeiciüs per modum ultimæ voluntatis ;
aeicut disponitur de bonis patrimonialibus.

10 Quæstionisest, utrum ille, qui Beneaei-
cium reéaeignat in aeavorem alterius, teneatur
alsumere digniorem , an satis sit aaesumere di-
gnum? Sed de hac re videri pote Gabr.Valg.
opuse. de beneaeiciis c. 2. $. 3. dub. 7. Azor. p.2.
116.6. c.15. q.10. Caaestrop.tr.13. de beneae.Ecct.
disp. 2. pun. 11. y. TI. aliique ab ipsis citati.

11 Hadtenus dia de resignationis validita-
te procedunt, supposito quod aliunde particu-
laris aliqua circumsantia benehiciirestgnatio=
nem non impediat , cujus generis circamstan-
tiainter reliquas na elt, aei agatur de beneaeia

CIO 3