Cap. XI. De pauperie A cane aeata, 39

 

quadr. paper, aeec. dc, Thonzas in T ratat, alleg. Cap. AIL i. ¿2, aeag. (3) li
herus /ziwit cánis aeerocitátem et moraedacitatem , aut id omisit ,; quod ad
euitandum périculum aeacere potuisslet, id bid. n, 3. segg. concurrit etiam
hoc ca(u actio ad poenain criminalem extraordinatiam secundum Con-
aelitut, Criminal. Caroli VP, Artic. 136. Adde o:nnino Stepban, ad d. Artic, 136,
vbi adducit Autores, qui domino poenam capitalem diitang , aesi ho-
mo inñ tali casu sitenecacus, EAT

5. 6.

Supersunt adhuc nonnulli casus, vbi hervs canis ad darnnum re-
sarciendum plane non tenetur, (1) Cessat «Zio siguadr, etc. si culpa tertii
damnum datum sig atunc enim contra tertiun istum datur aio L. Aguitliae,
qua de re iam in capite prece. Ç. 3, Praeiudicium ex abnio habuimus
(2) aei propria culpa quis damnum Aaccipiat, L, Hec aëtio 2. $, lI. [i qua-
árup. Carpz. Prax, Criminal, quesi, CXXKX1.n, 26. Hinc is, qui yv, gr,
canem irritat , et sic ab ipso laeditur , hon potest! ‘agere ad dz-
muium reaearciendum. Nam quod quis ex culpa suya ‘daninum sen-
tit, non intelligitur damnum aeentire, L. Quod gris 1oz, x. de R, +
(3) Si canis ¡ante licem contestatam mortuus sit per L, 1. $, Pláne 13. D,
Sé quadrupés etc, nisi aeamen reus aeirerit in mora accipiendi iudicii L. E-
lettio vero. 26. $e Si is quem, 4. x, de noxal, a>, aut dolo ipsius, perieric,
arg. L. aei bona aeide 12, et Li Quotiens, 2,1, Pr.eod. aut culpa , arg. L.Siculpa.
6z.er L. Qui petitorió. 36. Se I. D. de R, PAe, lata velleui; non tamen aei le-
Uisaeima , lecundum Thomam de Noxia Animal. Cap. XII. n. 9. segg. (4) Ju-
re Saxonico si-pecadem, guae pignorari seu capineguir , canibus expel-
lam, rion obligatus sum ad damnum resarciendum , licet canes DECU=-
dam vulnerauerint, autillam plane oceiderint, secundum Landr. iL. 11,
tt. 40. verb. Aeredet aber ein Mann seiner Nachbarn Korn ab/oderiandere
ihre Saat mit Schwelnen/0der mit (GZänjen / die man nicht paeänden mag /
he6t man sie dann nit Hunden/und beissen sie die Hunde zu tode’/ ¡oder vers
wunden sie / man bieidt esohne AßÎndel und Schaden, Sed num requis
racur, Vtcancs in iplo agro momordcrint „ ea de re vid. Thomae jale,
Tract. KAAeI. 5. 8, segg.

5-7.