rs

De xxun1 DISERIBUT. AX ADtüNCTIS.- 2gt
tle dicit pars ea, quæ poslider’, aeive Domi-
hus sive Valallus sit. Quod aei neutra pare
Poslideaët, potius antiguum, quam novum
PÞræsumiaeeudun, ñisicausaadlit,quæ cessare
aeaciar eam prælumptionénm. Tunc ein par=

“tiasserenti incumbere probationem,

Cæcerumarbitror, quod in dubio prælsu-
mendum sit, antiquum ve pátérnum esse
aeeudum , non aeeudum novum, per text, in
Tiz.11.g. Siverò Dominis velaliu, li. 2 aeeind.
etiañisi ägnatus, qui aeeudum diit paternum,

“Hon sir in possessione; qúo cáaeu propterhan@
aej Aerelimptio nen in possessio ne conítitui de-
T Det, Tit. 26. in prin: iti, Agnátb iaet pelstslione
B aeerêdi constutæen diaelnt;lib.edd. aeend. Séd hanéc
5 Præsumptionen obtintre judicò, si de toro
E aeeudo lit controveraeia. Quod si verd con-
Aetentiosit interDominum &agnatum de par-
| té aeeudi, guain'aghäâtüs deaeunctus possedit z
# tunc præsuniptioném Han€ nou aliter pro-
AeCédete existimo, quanisi pôllideat cani par-
té apnatus,vel àniorte deaeunti eam posléz
| dérit, per text. iù Tit &. $. Cum altem Quis»
E Tir. 12. lib_1. aeed, Si táaedén adsit catisa z
| que aliud suadear,velhvc velillo éasu,ceslat
[hic pr&sumptio, dé. Tit. il. $ ult. ver.

x Sed scio, lid, è. aeendor,

 

T2