DE REB.GALLICIS. 4s

inetus omnium maximus illius animo altiùs
inſedérat ¿néqs id iniurià, quuin vel certo cer-
tius fit, ſolum Regem Galliæ (modo omnia
domi pacata habeat) i!las Hiſpano prouincias
à manibaus poſſe extorquere.Hæc ſunt, quæ il.
liusanimum miſerè pungunt, vnaque & Da-
cis Guiſij conſilià nonnihil præcipirant, Hiſce
addè, quod in extreino etiám hodie metu ver-
ſatur, nè Rex Nauarræ, quem natura illihoſté
conſtituit,ad regnum Galliæ aliquando deue-
niat. Huicregnuin Hiſpanus iniuftè detinet,
cui fi vnigues 1am præciſæ tandem forfan rena-
ſcantur; dubitandum non eft, quinius ſuum
repetat pericülam etiam éſt, né hoc vno con-
tentus hon lit.Hoc prob videt, ſe iam ſene,
beris adhuc quaſi iimpuberibus, regno ſuo di-
ſtrato nec ſatis ſtabilito, vel minima quæque
póôſſe poſtmortem ſuam, perturbatioriem in-
ducere: Quanto magis Nauarræ Regem , ſi în
Galliarum Regem aliquando euadat. Neque
vero hocilli preter ſpem eft,ita ſin Lotharin-
gicum fœdus inſinuare, illis facultates 8 ſub-
ſidia ad motus côcitandosſubminiſtrare,Gal-
liarum Regem interturbare, peſſundare Na-
uarræum : Vt ſcilicet, poſtquam regnum hoc
diuulſam prædæ & rapine vndiquaque expo-
netur, ipfe pro nimia ſua, qua præ reliquis va-
lebit , potentià, præftantiſsima illius parte
maximeque opima rapiendi rabiem expleart
ſuam. Quisülli iam de nofſtris rebus animus,
quæ confilia ſint,videmus. At vero, vt eô vſg;