(290) do
præceptoris fui veftigia preſſius legua
infelix diſcipulus , Regni Gallicani.l1 quæ

hæc ſunt afcaná molimina, non modo'ûî- -

mis imprudenter effutiuntut » ſed & orbis
Europæi univerli odio princeps optimus
exponitur. Quis poterat 4zberio infan-
tius balbuctire ? cum certum lit & explo-
xatum, Hiſpanicæ dominatianis incremen-
tis mhil 2què hactenus », quam illam de-
Rruenda Monarchia univerlali adverſus il-
los cônceptamcæteris ChriſtianiſmiPrife
cipibus opinionem » ſuſpicionibus neſcio
quibus innixam obftitiſle, De quibus Hi-

panorum conliliis, quorum Archite&un
Thuanu aliique faciunt Carolum YV. mar
giftrum verò Campanellanz , cum per tor
tum teírarum orbem fabulas hactehusaſ-
tificiosè lcminarint » ac clamores ubique
 callide agitarint alli, nunc vêró importil-

na Tantali hujus garrulitate ‘culpæ hujus
rei fiant & ipli , in utrolque merito cadet
illud Poëcæ:

Va tibi tuznigre dicebat cacabis olle.

Nolo nunc agitare quæßionem iulläm: 48

ſcilicet Hiſhänns poſſit aut velit affettare
E HZUDAL