DE JúRE: NAruRrRÆ. 49

dun n, bonitate ſua confirmatus fuillet_-5
abyri perinde,silsac uti Verbo: Non»
eratis quinonpofler-peccare; fed qyi pole
ſet riófiPtccare. * Qyó ipſointer dignita
fes Imaginis diVihæ difcrebat hæc ab im
thortalitate, impaſlibilitate ac trangyvillita-
te conſcientiæ y qvæ fichomini integro in“
erarit, uus pro arbitrio fuói( immediate)
abuti non poſſêr.

CITAS FEXHaC uſa Deus ipſe Procopla-
Fos inf lariiteSfitatis præcepto négativó
gg) peccato retrabebat De liénonts
tumedas Gen. 11, i7. Hinc atbórilla pro
prió gvaſi nomitevetita dicitur, *Aliave-
“FS peécata ij qvæ os'ad ägenduta adverſus
hhti&lepeimn diſpotietés comitati, juvarcs
poteránt „cum omninò ‘cótnmittercepo+-
tuériñit 7 (‘qyemadrödum ante Tomeſltio®
nem fruQus vetiti) peccarúnt infidelitate 5
inobediéñti4}! ſiperbid, ) Deus dubio pró-
icul- eós præceptis juris naturalis verant
Bis noû déſtitüit, |

ggg) Pulendarf. ih prafat, Libli dé Ofic. ſripeva

flunñ pütat, zr expreſſe praiepta néji
FVa ſantiantur eo fätu,' in q6o nulli
pravttcnptdines ad taliaipattanda prot"
| pellunt, Sed exemplo hujus legis dis
vinæ pofrivæ diſcimus » ſufficere ad illá
“Núócienda libertátehi contraxictatis,agen“
di bona perinde a mivla 5 ctſi ad Hæcnu=

Ja dgtur inclinatio«
$. 41: