112 LITERA DvérIs GYVÍSII

multorum testimonio aaeaeirmare possum. Mo-
dus lile, quèmin vi repelienda adhibus, Maie-
stati Tuæ satis teaetari potest, nihil aea@um esle,
autaliudà metétatum, quám quod obedien-
tem & aeidelem ministram decet. Labor meus
& induaetria, quam in continenda & compe-
scenda Plebe posui,quæ aaeaeectibus plerumque
in eiusmodi motibus preter modumindaulget,
omnes calumnias reaeellit,quibus haétenus ac-
cusatus aeui, me nempe solere Maießstatis Tuæ
Vrbem Patiaeiensemad rebellionem & tumul-
tus cócirtare. Sollicitudo illa, quà eorum etiam
salurem, quos tantis calaumnüs me apud Ma-
iestaté Tuam detulisse, 8 inimicos meos côtra
me cócitasîe sciebam, prosecutus sum, satis te-
statú’relinquit, me nunguam de miniítris tus
aut Oaeaeiciariis (vtaeals0 mihi impingirur) vliA
rationelædédis autoppugnádis cogitâíle. Me
præterea nibil tam exborruisse & declinâsse
semper, quám gratiA excidere Tuæ Maiestatis,
inde colligi potelt, quod Heluetios milites cÜ
Tribunis lais incolumes è aeurentisPonuli ma-
nibus eripui & tutos dimiaei. Càm igitur Maie-
aeas Tua de his omnibus & aeingulis aeatis edo-
ta iamaeit, vt non dubito, hoc à multis aei dis 8
publicæ pacis amantibus Tuæ Maieaetatis imi-
nistris, huius rei testibus locupletibus, aeactum
elle, certo statuo, Maiestatem Tuam hincme-
#idiano solè clariùs videre posse,me nunquam
cogitando côócepille id, quod ab inimicis meis,
ad odium in me Tuæ Maiestatis inaelamman-

; dun,