250 Taaetit. Canow. Lib. TIT.
ériminalem dicatur Accusaeator . Reus eaet,
qui ad judicium ab Attoaee próvocatur 5
Reusíque. denominatur non a reatu , cum
sæpe ‘contingdt ipaeurm nuüllius criminis con-
scium esse, aei præsertim Judicium aeit civi-
le; seda ré, prô qüa-ad Judicium éoram
Judice provocatur , ut de ea inter utrumque
coram Judice contendatúr, unde Judicium
ipsum, imo & ipsum aeorum , hoc eaetlocus»
in quo judicium Agitúae , appellari solet »
contentiosumm , constant hæc ex cit. c. Aeorus«

4 Héæc tamen , quæ diximúùs circa inter-
ventum prædi&arum pérsaeonatum- ad aeor-
imandum judicium , intelligenda aeunt regu-
laritér. Contingit enim aliquotiés judicium
aliquod exerceri, in quo nullus Proprie in-
teryenit Alor, aut nullus determinate cet-
tus Reus, ut v.gr. quando aeudex ex oaeaeicio
procedit per aeormam inquiaeitionis , motus ex
publica aeama alicujus criminis commis a
persona incerta;zquamyis etiam tünc pet juris
aeitionem dici posit interyénire Actor, &
Reus, quia publica aeama supplet loco A&oris,
seu Accusatoris; Reus autem éaet aliquis , sal-
tem indeterminate, ex aeacienda inquisitio-
ne cettiaeicañndus , c. Licet Heli. 31. de Simoi.

5 Præcipuæ Judici! partes nümerantúr
tres . Prima eaet conteaetatio litis, quæ est
principtum , aeive ingress litis, & conaeiaetit
in narratione AGoris, Reiqué cóntradictiohe
coram Judice aeata, ex !. 1. C. dé litis conteaeae.
ut inaeerius explicabitur . Secunda eae discus- Ÿ
aeio litis jam conteaeßtatæ. Tértia eaet conclu-
aeio, seu sententia Judicis. Reliqua, quæ ad
judicium réquituntur ( de quibus etiam
inaera aeermo erit, ) sunt vel præparatorid»

ut