250 Taftit. Canow. Lib. TIT.
ériminalem dicatur Accuſfator . Reus eft,
qui ad judicium ab Attofe próvocatur 5
Reuſíque. denominatur non a reatu , cum
ſæpe ‘contingdt ipfurm nuüllius criminis con-
ſcium eſſe, fi præſertim Judicium fit civi-
le; ſeda ré, prô qüa-ad Judicium éoram
Judice provocatur , ut de ea inter utrumque
coram Judice contendatúr, unde Judicium
ipſum, imo & ipſum forum , hoc eftlocus»
in quo judicium Agitúf , appellari ſolet »
contentioſumm , conſtant hæc ex cit. c. Forus«

4 Héæc tamen , quæ diximúùs circa inter-
ventum prædi&arum pérſfonatum- ad for-
imandum judicium , intelligenda funt regu-
laritér. Contingit enim aliquotiés judicium
aliquod exerceri, in quo nullus Proprie in-
teryenit Alor, aut nullus determinate cet-
tus Reus, ut v.gr. quando fudex ex officio
procedit per formam inquifitionis , motus ex
publica fama alicujus criminis commiſ a
perſona incerta;zquamyis etiam tünc pet juris
fitionem dici poſit interyénire Actor, &
Reus, quia publica fama ſupplet loco A&oris,
ſeu Accuſatoris; Reus autem éft aliquis , ſal-
tem indeterminate, ex facienda inquiſitio-
ne cettificañndus , c. Licet Heli. 31. de Simoi.

5 Præcipuæ Judici! partes nümerantúr
tres . Prima eft conteftatio litis, quæ eſt
principtum , five ingreſs litis, & confiftit
in narratione AGoris, Reiqué cóntradictiohe
coram Judice fata, ex !. 1. C. dé litis conteff.
ut inferius explicabitur . Secunda ef diſcuſ- Ÿ
fio litis jam contefßtatæ. Tértia eft conclu-
fio, ſeu ſententia Judicis. Reliqua, quæ ad
judicium réquituntur ( de quibus etiam
infra fermo erit, ) ſunt vel præparatorid»

ut