(290) do
præceptoris fui veftigia preſſius (quie
infelix diſcipulus , Regni Gallicani.li quæ

bhæc ſunt arcaná molimina, non modo'ûîl- -

mis imprudenter effutiuntut » ſed & orbis
Europæi univerli odio princeps optimus
exponitur. Quis poterat 4zberio infan-
tius balbuctire ? cum certum lit & explo-
xatum, Hiſpanicæ dominatianis incremen-
tis nihil 2què hactenus », quam illam de-
Rcuenda Monarchia univecrlali adverſus il-
los cônceptamcæteris ChriſtianiſmiPcrihe
cipibus opinionem » ſuſpicionibus neſcio
quibus innixam obftitiſle, De quibus Hi-

panorum conliliis, quorum Archite&uM
Thuanu aliique faciunt Carolum YV. mar
giftrum verò Campanellanz , cum per tor
tum teírarum orbem fabulas hactehusaſ-
tificiosè lcminarint » ac clamores ubique
callide agitarint alli, nunc vêró importil-

na Tantali hujus garrulitate ‘culpæ hujus
rei fiant & ipli , in utrolque merito cadet
illud Poëcæ:

Va tibi tuzmigre dicebat cacabiu olle,

Nolo nunc agitare quæßionem iulläm: 48

ſcilicet Hiſpanie poſſit aut velit affettare
ZORA