De JúRE: NuAruRrRÆ. 49

dun n, bonitate ſua confirmatus fuillet_-5
aburi perinde,silsac uti Verbó : Non
ératis quinonpoflet-pecetare; fed qyi pole
ſet rfófiPtccare. “ Qyó ipſointer dignita
tés Imaginis diVihæ difcrebat hæc ab im
thortalitate, impaſlibilitate ac trangyvillita-
te conſcientiæ y qvæ fichomini integro in“
erarit, uus pro arbitrio fuó-( immediate)
abuti non poſſêr.

CTAS FEXHAaC éauúſa Deus ipſe Protopla-
los inf Rarite&fitatis præcepto négativó
gg) a péeccatd retraßebat (De lienonts
éumedas Gen. 11, i7. Minc atbórilla pro
prió gvaſi nomitevetita dicitur, *Aliave-
“fSpeécata ij qvæ os ad ägenduta adverſus
nhti&lepein diſpotieté; comitati, juvarc»
potetánt „cum omninò -cómmitrerepo+
tuériñit 7 (qyemadmödumañté comeſtio®
nem fruQus vetiii) peccarúnt infidelitate »
inóbediéñril} ſuperbià, ) Deus dubio pró-
icul- eós præceptis juris naturalis verant
Bis noùû deſtitüit, |

999) Pulendarf. iù prafat, Libli dé Ofic. ſripeva

fluni pütat, zr expreſſe pracepta nega
FVa ſantiantur eo lati," in.98o nulli
pravacnptdines ad taliaipattanda prt’
| pellunt, Sed exemplo bujus legis diz
vinæ pofrivæ diſcimus » ſufficere ad illá
“Núócienda libertaten contraxictatisagen“
di bona perindeac.mula y ctſi ad HæxCnu=

Ja dgtur inclinatio«
$. 4/1: