DE REB.GALLICIS, 49 |
inetus omnium maximus illius animo altiùs
inſederat ; néqs id iniurià, quuin vel certo cer-
tius lit, ſolum Regem Galliæ (modo omnia ¿
domi pacata habeat) i!las Hiſpano prouincias
à manibaus poſſe extorquere.Hæc ſunt, quæil-
liusanimum miſerêè pungunt, vnaque & Da-
cis Guiſij confſilia nonnihil præcipitant, Hiſce
addè, quod in extremo etiám hodie metu ver-
ſatur, nè Rex Nauarræ, quem natura illihoſté
conſtituit,ad regnum Galliæ aliquando deue- |
niat. Huicregnuin Hiſpanus iniuftè detinet, i
cui fi vnigues 1am præciſæ tandem forfan rena-
ſcantur; dubitandum non eft, quin ius ſuum
repetat pericüluam etiam ſt, ne hoc vno con- |
tentus hon fit.Hoc probè videt, ſe iam ſene,li-
beris adhuc quaſi iimpuberibus, regno ſuo di-
ſtrato nec ſatis ſtabiliro, vel minima quæque j
poſſe poſt mortem ſuam, perturbatiotiem in- |
ducere: Quanto magis Nauarræ Regem , ſi în
Galliarum Regem aliquando euadat. Neque |
vero hocilli preter ſpem efſt,ita ſin Lotharin- \
gicuim fœŒdus inſinuare, illis facultates & ſub- j
ſidia ad miotus côcitandos ſubminiſtrare,Gal- |
liarum Regem interturbare, peſſundare Na- j
uarræum : Vt ſcilicet, poſtquam regnum hoc
diuulſum prædæ & raping vndiquaque expo- |
netur, ipfe pro nimia ſua, qua præ reliquis va- Ÿ
lebit , potentià, præftantiſsima illius parte |
maximeque opima rapiendi rabiem expleat
ſuam. Quisülli iam de noſtris rebus animus, j
quæ confilia ſint,videmus. At vero, vt eô vſg; i

D : ;
|
8 | |