250 Taftit. Canow. Lib. TIT.

| criminalem dicitar Accuſator . Reus eft;

i qui ad judicium ab Attofe próvocatur 5

| Reuſíque. denominatur non a reatu , cum

| ſæpe ‘contingdt ipfurm nuüllius criminis con-

| ſcium eſſe, fi præſertim Judicium fit civi-

| le; ſeda ré, prô qüa-ad Judicium éoram

i Judice provocatur , ut de ea inter utrumque

| coram Judice contendatúr, unde Judicium
ipſum, imo & ipſum forum , hoc eftlocus»

| in quo judicium Agitúf , appellari ſolet »

\ contentioſumm , conſtant hæc ex cit. c. Forus«

hj 4 Héæc tamen , quæ diximúùs circa inter-

| ventum prædi&arum pérſfonatum- ad for-
imandum judicium , intelligenda funt regu-

laritér. Contingit enim aliquotiés judicium

| aliquod exerceri, in quo nullus Proprie in-

| teryenit Alor, aut nullus determinate cet-

| tus Reus, ut v.gr. quando fudex ex officio

hj procedit per formam inquifitionis, motus ex

publica fama alicujus criminis commiſ a

| perſona incerta;zquamyis etiam tünc pet juris

i fitionem dici poſit interyénire Actor, &

¡ Reus, quia publica fama ſupplet loco A&oris,

y ſeu Áccuſatoris ; Reus autem eft aliquis , ſal-

| tém indeterminate, ex facienda inquiſitio-

| ne cetrtificandus , c. Lîicet Heli. 31. de Simou.

| 5 Præcipuæ Judici! partes nümerantúr

‘ tres . Prima eſt conteftatio litis, quæ eſt

principtum , five ingreſs litis, & confiftit

| in narratione AGoris, Reiqué cóntradictiohe

coram Judice faQa, ex !. 1.C. de litis conteft.

/ ut inferius explicabitur . Secunda ef diſcuſ- E

i ſio litis jam conteftatæ. Tértia eſt conclu-
fio, ſeu ſententia Judicis. Religua, quæad

judicium réquituntur ( de quibus etiam

infra fermo erit, ) ſunt vel præparatorid»

| ut