| |
| (290) 30 |
| præceptoris fui veftigia preſlius (equis |
| infelix diſcipulus , Regni Gallicani.li quæ |
| hæc ſunt arcaná molimina, non modo'’ñi- |
| mis imprudenter effutiuntut » ſed &orbis |f
4 Europæi univerli odio princeps optiñmus |
| exponitur. Quis poterat Mzberio infan-
| tius balbuctire ? cum certum lit & explo-

i xatum, Hiſpanicæ dominatianis incremen“ f
| tis mhil què hactenus » quam illam de- }
Î Rcuenda Monarchia univerſali adverſus il- |
| los cônceptamcæteris ChriſtianiſmiPcine |
; cipibus opinionem » ſuſpicionibus nelcid À
| quibus innixam obftitiſle, De quibus Hi- |
| panorum conliliis, quorum Archite&uM |
| Thuanu aliique faciunt Carolum YV. m7
¡ giſtrum verò Campanellanz » cum pér tor |
) tum teírarum orbem fabulas hactenusaſ- F

i tificiosè ſcminarint » ac clamores ubiquÒ?

|  callide agitarint falli, nunc verò importi”

j na Tantali hujus garrulitate culpæ hujus

| reifiant & ipli, in utroſque merito cadet

| illud Poëcæ:

| Va tibi tuzmigre dicebat cacabiu olle,

| Nolo nunc agitare quæßionem illäm: 48

| ſcilicet EHiſhanus poſit aut velit affettare

| Ï n Mlatt-

f : |

| y