106 ORIGINES
taueris, quandoquidem hereditaria qua-
dam ſuccesfione id in te deriuatum ſcire
debes. Sed ne multis te detineam, inuiÏ-
diſlime Cæfr, hoc breuiter dixifle ſat ſit,
vix vllum reperiritamin Germania, quam
Gallia cœnobium, quod illorum munifi-
centia non fuerit velextru@um vel orna-
tum. Haiïius itaque gentis in noſtramna-
tionem præclara & immortaÞa beneficia
ſi per obliuionem premi patiamur, quis
ab ingratitudinis crimine nos abſoluere
poterit. Dicere (olebat magnus vir Eu-
menes, ſatius efle perire, quam ingratuna
viuere: & nos profedo ingratitudinis: no-
ta non carébimus, ſi quod in privatos
homines admittere nefas putatur, in pa-
triam commiſerimus, AÁccipe igicur iu-
cunda fronte munus exiguum tuo- dedi-
catum nomini. Quod etiamſite dignum
minime (ciam, non ideo tamen a nobis
offerendum non fuit : nam fi ad materi-
am ſpedes, vix vlla gaza, vix regum at=
que tyrannorum opes ſatisfuerint: rete
enim magnus Ariſtoteles diffiniuit amici»
tiam id expoſcere, quod quis præſtare poss
ſit, non quod pro dignitate ſit. Et te quie
dem