et canibus in genere, z crudelibus quales Hunni fuerunt,haéc vox ‘non vſurpatur zZ Audi- mus ira incen(os laepe dicere ( quae obſcoena verba cum venia huma- nisſimi LeÎtoris repetere licebit) ein Hunds-V. etc, auf der Naſen. Si igi- tur ab Hungis deſcenderet „locutio haec inepra eſſet. Sed plura de his impudicis verbis dicere et mentem clarius exponere erubeſco. (2 )Infacro Codice per metaphoram profani etimpudentes religio- nis contemctores dicuntur ca#es, Vid, Pſalm. XXIl, 17. Matth, VIL, 6. (31 Canis aut caniculáin talorum luſuapud Romanos iaâus erac infor- tunatisſimus. Fezzs autem fortunatisſimus,Vti patet ex Propert. L.4-Eleg.g. Me quoque per talos Yezxerem quaerente ſecundos, Semper damnofli fubliliere cazes Vid, Hildebraud. Antizuit. Roman. ſub voc, Canis, (4) A Galeno canis lumitur pro morbo: quodam facici. vid, Reiberé Lexicon ſub voc. Canis, (5) Significat ſidus coeleſte den Hunds-Stern/ qui vocatur Sirius. Ad placandum hoc fidus inimicam frugibus Romani canes immolabant , idque (2acrificium c4azarims dicebatur „in quo non niſi canes feminae ru- fae adnibebantur.Mildebrand, loc, cit, Hac de re leguentem inmodum canit Oud. Lib. W. Faftor. Efl cazis ( Icarium dicunt ) quo fidere moto Toll à fitit telus , pracripiturque ſeges. Pro cane fidereo canis hic imponitiur arae y Et quarc fiat „nil pifi momen babet. (6 ) inueniuntur etiam homines, quorum nomea eft Canis, Hund, Sic Witteibergae Profeſſor quidam tale nomen habuit, in quem cum de caxis vn grauen Hanren diſpucauit, ſequens facetum diſtichon eft compolitum : Es canis atque Canis de canis cane Decane = Quin cane de canis cane Decane cañiis, Notum ‘etiam elt, quad cans fuerit agnomen Diogenis , cuius rei raë tionem ipſe Diogenes Cynicus dedit ; rogatus enim , cur canis appella» retur ; reſpondit: #4 üs qui dant , blandior , quinondant , oblatro , malos autem mo ráded. Vid. Apulej. Floridor, 2, Alii autem re&ius ipſum ab im- pudéhtiahoc agnomen äccepiſſe trradunt, quod ‘erubeſcere neſciebac, De eius vita videri poteſt Diogenes Laertius, AN M * (7) Au-