J “IN HUG, GROTIUM, 159

| “Scano quia , quiita depoſuerit Tmpe!iums
populum regimine antecedaneoica hibi devin=
Xerit , ut intuitù eorum bonorunm » quæ acce=
perit populus tempore regiminis, Lratitudinis
ES reverentienexumanear illigarus.

“ Tertio quia, licer poteſtas céfſcc, maneat ta=
men autrhoritas ; licut maneacr althoriras Pa |
tri, etiam(i filius lic emancipatus, & egrellus
domo,

Sed hæc ârgumenta xox videntur magnus
robur habere,.

Noa primum; polito enim , quod aliqüi® |
ſplendoris remaneatin tali,quiſeabdicavit im=
perio: illetamen pleudir qualiscunque non fad
cit , ut non fit referendus in numerum priva<

_ tôrum, * Deinde aut ille ſplendor refertur ad
popúulum, quem anrea rexir; aur ad Regen
ſucceſlorem. Non poteſt referri ad Régemy

 cujus/fplendor verus abſorber facilè hancum=
bram, Imò ficut duo Solis ſplendores non
dantúur: ‘ita etiam non datur duplex in regno, :
Si verò referatur ad populum: tum ille nom
eflicére porelt, ur non poſlic talis perſona

pro privata haberi reſpe@u Regis ſucceſſorisy

Adſecundum dicitur , plus per id nom

 concludi, quam quod populgs ex gratitudine
reverenterillum habere debeat, qui ſeabdi=
cavit imperio: ar fi illenonſe exhibuit talemy
Ur grara debear eſſeejus memoria , quid rum *
dicegdum eric ? Dein nontam queæric Grotius

Ï z M 3 guid